Fizikalna terapija podrazumeva primenu različitih aparaturnih tehnika, naročito korisnih u
ranim fazama lečenja i rehabilitacije.
Ove procedure značajnu primenu, osim u akutnim stadijumima bolesti, imaju i kao uvodne procedure u kineziterapijski tretman, koga olakšavaju i ubrzavaju njegovo dejstvo.
Najčešća je primena jednosmernih struja (EF i GA), zatim naizmeničnih (TENS i IFS), pa neki oblici kombinovanih tehnika i naravno, lasera i laseropunkture, koji značajno skraćuju vreme terapije i ubrzavaju ozdravljenje.
Ni jedna od ovih struja, naravno, nije opasna po život pacijenta, a vrlo su korisne u periodu neposredno nakon povrede ili u akutnim stadijumima, kada vežbe nisu dozvoljene, jer obezbeđuju i smanjenje bola i otoka i održavanje trofike mišića.
Kineziterapijske procedure su različite vrste korišćenja pokreta u terapijskim procedurama - vežbe prema funkcionalnom statusu pacijenta i stanju u kome se on nalazi, nakon dobre terapeutske procene postaju tretman koji se radi kada je sve dovedeno pod kontrolu i kada vežbe i pokret u skladu sa funkcionalnim stanjem pacijenta, služe za potpuno vraćanje pacijenta aktivnostima svakodnevnog života.
Kinezi trake ili kineziotape metod je način postavljanja elastičnih pamučnih traka različitih širina na različite delove tela koje služe kao pomoć i potpora tkivu koje treba da se oporavi na najbrži i najlakši način sa što manje posledica.
Nakon postavljene dijagnoze bira se način i tehnika postavljanja u skladu sa prioritetima koje želimo da postignemo (poboljšava linfotok i krvotok, imobiliše bez posledica, smanjuje bol jer rasterećuje nadražene nervne završetke i td...)